99 Geef mij maar Amsterdam

Klaverjasclub ’schoppen Negen’ was een weekje in Parijs
Om de contributie te verteren
Ome Piet de secretaris had al maanden voor die tijd
In z’n eentje Frans zitten leren
Maar toen niemand hem verstond deed hij mal
Want hij zong op de Place Pigalle:


Op de hoge Eiffeltoren ging de bakker haast om zeep
Van de hoogte kreeg ie het te pakken
Als de slager niet toevallig net zijn lange stelten greep
Had ie nooit geen brood meer gebakken
Van de schrik gingen ze gauw naar benee
En toen klonk op de Champs Elysées:


Ook al was de Seine prachtig en de Eiffel manjefiek
En die Franse smik-smak best te eten
Ook al kostte daar de fijnste wijn maar anderhalleve piek
Toch kon niemand Mokum echt vergeten
Want haast ieder uur dan zongen ze weer
En naar huis toe wel negentig keer: