243 Mien, waar is mijn feestneus

Een overspannen bakker
Een brave man uit Tiel
Ging naar een psychiater
Met een splinter in z’n ziel
Maar ziet, de psychiater
Was ook niet al te fris
Die riep ineens: M’n hemel
Nou weet ik wat ik mis
M’n neus, m’n neus, Mien waar is m’n neus


Hij was ’n grote bokser
Een superzwaargewicht
Hij danste langs de touwen
En in het witte licht
Maar hij kreeg een linkse loeier
En vijftienhonderd piek
En na die laatste poeier
Toen zeitie laconiek
M’n neus m’n neus, Mien waar is m’n neus


Hij was een excellentie
Hij leidde het debat
Maar ook een excellentie
Die wil nog wel eens wat
En in de Eerste Kamer
Kreeg ie ineens zo’n dorst
Toen greep ie naar de hamer
En zong uit volle borst
M’n neus m’n neus, Mien waar is m’n neus