211 Brussel

Op de Broukère was het vol en dol
Heren met strohoeden, zware knevels
Dames met sleepjurk en kant-parasol
De paardentram schoof langs oude gevels
En… op ’t tramdak zaten
Twee mensen blij te praten
Hij, mijn opa zaliger
Zij, mijn oma zaliger
Hij was sergeant-majoortje
Zij zat op een kantoortje
Hij dacht niet na, zij dacht aan niets
Dus wie verwacht van mij nog iets


Op de kasseien rond de Sinte Kathlijn
Dansen de sleepjurken en de knevels
Op de kasseien was ’t een dansend festijn
De paardentram danste langs de gevels
En op ’t tramdak zaten
Twee mensen blij te praten
Hij, mijn opa zaliger, Zij, mijn oma zaliger
Hij had haar ingenomen
Zij had hem laten komen
’t Was vrije keus van allebei
Dus wie verwacht er ernst van mij


In ’t gaslicht rondom de Sinte Justien
Zongen de sleepjurken en de knevels
In ’t gaslicht zong strohoed en crinoline
De paardetram knarste langs de knevels
En op ’t tramdak zaten
Twee mensen blij te praten
Hij, mijn opa zaliger
Zij, mijn oma zaliger
Voor hem kwam d’oorlog nader
Bij haar kwam gauw mijn vader
Ze zongen als de nachtegaal
Dus wie verwacht van mij moraal