Daar woont een lieve schat ze heet Marina
Ze danst in het café ‘la Cucaracha’
’t Is daarom ’s avonds altijd even vol
Je vindt er praktisch iedere torero
Die zwaaien dan geestdriftig hun sombrero
En roepen luid: Maria yo te quiero
Zo maakt zij iedereen het hoofd op hol
Marina, Marina, Marina
Kom dans nog een keertje voor mij
Marina, Marina, Marina
Dan maak je m’n hartje zo blij
Als ik jou zie draaien
Met je rokken zwaaien
Dan sta ik in lichterlaaie
Dat doet m’n temperament
Wil je met me trouwen
Ik laat een villa bouwen
Het zal je nooit berouwen
Wanneer je bij me bent
Kom dans nog een keertje voor mij
Marina, Marina, Marina
Dan maak je m’n hartje zo blij
Als ik jou zie draaien
Met je rokken zwaaien
Dan sta ik in lichterlaaie
Dat doet m’n temperament
Wil je met me trouwen
Ik laat een villa bouwen
Het zal je nooit berouwen
Wanneer je bij me bent
De centjes bleven steeds maar binnenstromen
Want elke Don José bleef daar graag komen
Voor hen was zij het meisje uit hun dromen
Maar toch ging zij met geen van allen mee
Tenslotte dorst ’t een van hen te wagen
Marina om haar handje te gaan vragen
Haar antwoord maakte hem totaal verslagen
Ze zei: Ik trouw met de baas van het café
Marina, Marina, Marina
Kom dans nog een keertje voor mij
Marina, Marina, Marina
Dan maak je m’n hartje zo blij
Als ik jou zie draaien
Met je rokken zwaaien
Dan sta ik in lichterlaaie
Dat doet m’n temperament
Wil je met me trouwen
Ik laat een villa bouwen
Het zal je nooit berouwen
Wanneer je bij me bent
Wanneer je bij me bent
Wanneer je bij me bent
Kom dans nog een keertje voor mij
Marina, Marina, Marina
Dan maak je m’n hartje zo blij
Als ik jou zie draaien
Met je rokken zwaaien
Dan sta ik in lichterlaaie
Dat doet m’n temperament
Wil je met me trouwen
Ik laat een villa bouwen
Het zal je nooit berouwen
Wanneer je bij me bent
Wanneer je bij me bent
Wanneer je bij me bent