170 Alleen in Dallas

Ik was er nooit geweest
De deur stond open
’k Voelde me alleen
en ben naar binnen gelopen
De sfeer was mat
Een ober stond te gapen
En in een hoek
zat een vroege klant te slapen
Aan de bar dronk een grietje
met een rietje
En neuriede zacht
een heel bekend liedje
Ik wilde weer gaan
Maar jij kwam net naar binnen
En ik ging volledig op tilt
En ik dacht…

Dat komt alleen maar voor in Dallas
Oeh, oeh
Zoiets gebeurt niet echt
Dat komt alleen maar voor in Dallas
Oeh, oeh
Alleen in Dallas

Jij bleef staan en ik werd zenuwachtig
Staarde je aan, oh wat vond ik je prachtig
Ik vroeg je toen: Wil jij misschien iets drinken
En op het moment dat ik met je wilde klinken
Zag ik een figuur aan de bar omhoog gaan
Die was zo groot het leek wel of ’ie bleef opstaan
’t Kwam me voor dat jij ’m heel goed kende
En toen ging die gozer op tilt
En ik dacht…


’k Stond versteld kon me nauwelijks bewegen
Jij bleef naast me staan nou daar kon ’ie net niet tegen
’k Vond het erg charman maar ook wel onhandig
Want dat gebaar maakte hem nog meer opstandig
Ik nam een besluit begon toen maar te rennen
Ontzettend jammer dat ik jou zo kort mocht kennen
’t Laatst dat ik hoorde was dat jij begon te gillen
En toen stond die tent op tilt
En ik dacht nog…