’s Avonds lezen we in de kranten
Hoe het ging die dag aan ’t front
Zoveel honderd weer gevallen
Zoveel duizend weer gewond
Zoveel kind’ren zonder vader
Zoveel moeders zonder kind
En we vragen wanneer eens toch
Dat gemoord een einde vindt
Maar des morgens – welk een vreugde! –
Lezen w’ in het ochtendblad
Dat er een banket geweest is
In de een of and’re stad
Waar LIoyd George weer heeft gedronken
Op het welzijn van zijn land
Waar de oorlog werd gewonnen
Met het wijnglas in de hand
’s Avonds lezen we in de kranten
Weer een boot getorpedeerd
Zoveel mensen uitgevaren
Zoveel maar teruggekeerd
Zoveel tonnen graan verloren
Zoveel monden zonder brood
Zoveel vrouwen, zoveel kind’ren
Dichter bij de hongerdood
Maar des morgens – welk een vreugde! –
Lezen w’ in het ochtendblad
Van een rijk en deftig feestmaal
In de een of and’re stad
Waar ‘der Kaiser’ heeft gedronken
Op z’n uitgehongerd land
En ‘den Alten Gott’ geprezen
Met het wijnglas in de hand
Elke dag brengt nieuwe ellende
Nieuwe armoe, nieuwe rouw
Elke dag krijgt ons vertrouwen
In de mensheid weer een knauw
Angstig vragen we hoelang nog
Deze oorlogswaanzin duurt
Welke afgezant des duivels
Deze wereld toch bestuurt
Ernstig gaan de diplomaten
Naar hun feestmaal en banket
Satan heeft aan ’t hoofd des tafels
Zich als schenker neergezet
En hij vult daar met een grijnslach
Telkenmale tot de rand
Met het rode bloed der volk’ren
’t Willig wijnglas in hun hand!